top of page
Kurth De Clercq

Albums | Dissolve Patterns, Dissolve Patterns


Er zijn platen waarbij woorden moeilijk volgen. Hoewel ik sinds vrijdag aanzienlijk veel tijd doorbracht in de auditieve wereld die het Belgische collectief Dissolve Patterns weet te creëren, willen ze maar niet opduiken in mijn nochtans uitgeslapen brein. Kortste review ooit? Het is mogelijk.

Dissolve Patterns staat voor avant garde black metal in die zin dat de diverse muzikale stromingen zich moeiteloos door en met elkaar verweven. Post black metal, jazz, psychedelica, klassiek, prog, elementen uit andere alternatieve genres. De mengelmoes zit echter zo strak in elkaar dat het plaatje klopt zoals een Zwitsers uurwerk de tijd wegtikt. Dissolve Patterns is bovenal een plaat die je moet voelen en ervaren. Dit titelloze debuut sleept je mee van de eerste tot de laatste seconde, ook al is het geen hapklare brok. Het is een poel van emotie die, naarmate het album vordert, grimmiger en donkerder wordt. Het is ook overduidelijk de bedoeling om de vier songs en interlude als geheel tot jou te nemen. Er zijn uitbarstingen verwant aan black metal. Er is de tot tranen toe bewegende droefenis van de cello-partijen. Er zijn de drie stemkleuren. Er zijn die weirde, creatieve en ronduit geniale basloopjes, left of center maar immer hypnotiserend. Er is, los van de blasts, dat vaak ingetoomde, jazzy drumwerk met die evenzeer rare timestamps. En hoewel dat allemaal niet bij elkaar lijkt te passen, weet de band ook nog eens vier dijken van songs te schrijven met al die ingrediënten. Nou moe! De plaat barst van de dynamiek en verveelt dus geen seconde. Hoewel uitermate complex overdondert ze nooit in negatieve zin. Dissolve Patterns zal niet ieders meug zijn, zoals ook Amenra dat niet is. Maar ik kan geen ander project bedenken dat klinkt als deze drie heren en één dame. Dissolve Patterns brengt iets unieks. Punt. Plaatsvervangende trots is niet ver weg hier.

Dat uitgerekend Brucia Records deze plaat oppikt, mag geen toeval heten. “Vernieuwend” kan zonder blozen de tussennaam van het Italiaanse label zijn en het verdient een ton meer aandacht dan het ontvangen mag. En zoals wel meer van hun releases vergt deze Dissolve Patterns enerzijds aandacht en anderzijds overgave. Dat laatste is het meest essentiële hier. Zet die hoofdtelefoon op, laat wat hier en nu is achter en stap hun wereld in. Wat wacht is een sublieme ervaring, hoe complex, naargeesti en droef die bij momenten ook is. Geheel volgens de bescheidenheid die ons, Belgen, kenmerkt: Dissolve Patterns is een meesterwerk. Meer hoeft daar niet over gezegd te worden, tenzij dat de plaat ook nog eens getooid is in een prachtige hoes van de hand van Tonimeh.


Releasedatum: 29 april 2022



Luister














Lees

“Dissolve Patterns” is the self-titled debut album by Belgian Avantgarde - Black Metal band DISSOLVE PATTERNS.


Skillfully mixing the aggressiveness of Black Metal with progressive music, experimental and jazz, the band manages to create something entirely unique and atypical, incorporating the cello not just as an add-on but instead as a vital element of its distinctive sound.


Dissolve Patterns’ debut album showcases an unbelievable taste for rich and complex soundscapes.

Similarly to the music, the lyrical context also calls for the dissolution of all preconceptions and dogmas in order to find the ultimate expressive freedom.

The album evokes pain and darkness with a superb sense of purpose, summoning a deadly maelstrom of aggression and originality.


Everything in Dissolve Patterns’ debut album collides and merges in a truly eccentric way, creating a multi-layered masterpiece of experimental music that is sophisticated and understated at the same time.


Heavily dark and inspired, cold and unforgiving.


All patterns

Dissolved by Rien Beersmans, Nemo Raes, Bram Van Den Broecke & Annabel Van Eester

Recorded by Viktor Walschaerts at Celestial Event Studio

Mixed by Guillaume Van Rijckeghem

Mastered by Giorgio Barroccu for Evokaos (Brucia Records)

Painted by Tonimeh

Photographed by Catherine Jane Robertson

Monogrammed by Jonckhm

Sheltered by Jan Cassiers



bottom of page