top of page
Bertus Elings

Albums | Destruction, Diabolical


Ze vieren dit jaar hun 40-jarig bestaan, de Duitse gasten van Destruction. Dat op zich is al een prestatie, laten we eerlijk zijn. Er zijn heden ten dage nog maar weinig bands die dat volhouden. Daar moet echter wel een kleine kanttekening bij gemaakt worden: driekwart van de band is er pas sinds een paar jaar bij; alleen Schmier (Michael Schirmer) is er al bij sinds de oprichting. Maar goed, links- of rechtsom, we hebben het hier wel te maken met één van de grote drie van de Duitse thrashmetal (die andere twee zijn natuurlijk Sodom en Kreator).


Wie jarig is trakteert en Destruction doet dat in de vorm van een nieuw album. Diabolical is maar liefst het vijftiende studioalbum dat deze mannen voortbrengen. Maar is het inhoudelijk ook nog wel te pruimen, of moet het integraal naar de prullenbak worden verwezen? Spoiler alert: als dat laatste het geval was, had ik dit stukje er nu niet over geschreven.


Under the Spell is een echt instrumentaal openingsnummer voor een album. Het begint rustig en bouwt zich snel op tot aanvalssterkte. Het gaat vervolgens over in het dreunende gestamp van drums en het kenmerkende thrashmetal-gitaar-gescheur van titelsong Diabolical.


Daar waar the Godfathers of thrashmetal, Metallica, jaren geleden al min of meer afscheid hebben genomen van het écht snelle, scheurende geluid dat het genre zo kenmerkt, is Destruction een van de bands die dat 'thrashy' vast hebben gehouden. Een nummer als No Faith in Humanity of Ghost from the Past roept toch echt wel herinneringen op aan dat ‘wij-vs.-zij-gevoel’ dat menig thrashliefhebber in je jaren 80 heeft gehad. Een nummer als State of Apathy, dat de vergelijking met het werk van Slayer heel goed kan dragen, is, als je in die herinneringen zit, gewoon een kers op de taart. Tormented Soul daarentegen is weer een baken van rust – relatief beschouwt, in elk geval.


Met Diabolical heeft Destruction mijns inziens een heel lekker jubileumalbum afgeleverd dat voor mij voelt als een trip down memory lane.


Releasedatum: 8 maart 2022



Luister:



Lees:


DESTRUCTION liefern brutalsten Thrash Metal seit über 40 Jahren!

Die deutschen Thrash Metal Urgesteine DESTRUCTION feiern ihr 40-jähriges Bestehen und liefern eine neue, knallharte Granate in Form ihres neuen Albums Diabolical (VÖ 08.04.22 via Napalm Records), welche die Welt in Flammen versengt. Als eine der legendärsten bestehenden deutschen Thrash Metal Bands reihen sich DESTRUCTION ein an der Ruhmeswand neben Größen wie Kreator, Sodom oder Tankard.

Nach dem aufmarschierenden Einstieg von Opener „Under The Spell“ lassen DESTRUCTION auf ihrem Titeltrack „Diabolical“ keine Gnade walten. Mit vor Wut rasenden Drums, blutrünstigen Riffs und höllischen Vocals, welche ins Knochenmark gehen. Auch „No Faith In Humanity“ gibt seinen Hörern keine Pause vom Headbangen und tobt kompromisslos fort. „Hope Dies Last“ ist in Sachen Brachialität kaum zu überbieten - mit unaufhaltsamem Tempo, zerstörerischen Verses und kreischenden Stimmen schmettern DESTRUCTION die Trommelfelle ihrer Hörer nieder. „Tormented Soul“ hingegen hat ordentlich Heavy Metal geladen und liefert einen explosiven Drumstil, der musikalische Veilchen verpasst. Das große Finale der 47-minütigen Zerstörungsparade liefern die deutschen Metal Pioniere mit ihrem Covertrack „City Baby Attacked By Rats“ von GBH, welcher rauen Hardcore Punk mit brachialem Thrash Metal vereint und Nackenschmerzen garantiert.

Auch ihre 15te Platte Diabolical fährt schwere Geschütze voll ehrlichem und kompromisslosen Thrash Metal auf, welcher direkt in den siebten Himmel der metallischen Glückseligkeit katapultiert und mit rasiermesserscharfem Sound ein Massaker anrichtet, welches sich kein Fan des Genres entgehen lassen sollte.





bottom of page