Cristina Vane, geboren in Italië maar opgegroeid in diverse landen, waardoor geen enkel land echt als thuis aanvoelt. Na vier jaar verbleven te hebben in Los Angeles vond Vane het tijd om te touren. Na een tour van vijf maanden had ze meer dan inspiratie genoeg voor haar album. Nowhere Sounds Lovely is haar debuutalbum. Na per toeval het nummer Travelin' Blues te ontdekken vond ik het meer dan waard om ook de andere nummers te beluisteren.
Het album opent met de trage blues van Dreamboy, een lied over haar denkbeeldige man.
Het ritme blijft hangen waardoor dit meteen een geslaagde start is. Na haar tour had Vane een verlangen naar de magische omgeving van Utah en zo werd de dromerig song Dreaming Of Utah geboren. Een ballade met een lichte country toets.
Een meer folk getint nummer is Driving Song, waar we een gevoel krijgen van eenzaamheid, de zoektocht naar de balans van het leven. Hoe ziet de hemel er volgens Cristina uit ? Wel tijdens Heaven Bound krijg je er inzicht in. Daarna wordt het tempo wat omhoog gekrikt tijdens de zeer aangename folksong Prayer For The Blind. De banjo heeft een prominente rol in deze song en past perfect in het geheel.
Satisfied Soul dan, tijd om eens te walsen moet Cristina gedacht hebben. Al herken je er ook een balade in. Travelin' Blues is een zeer sterk blues nummer met een deuntje die al snel blijft rondspoken in je hoofd. Je zou het kunnen omschrijven als happy blues! What Remains is dan weer een ballade over liefde, meer bepaald of het waard is om te blijven zoeken ernaar. De banjo zorgt als stuwende kracht dat Will I Ever Be Satisfied een donkere doch verfrissende indruk op je achterlaat. Een mooi blues nummer over verslaving krijgen we te horen in Wishing Bones Blues. Blueberry Hill heeft Vane geschreven in de zomer toen ze voor het eerst de Verenigde Staten bezocht. Blueberry Hill Road zit duidelijk in het hart. Cristina is betoverd door de straat, wij door haar zangtalent.
Tijdens het laatste nummer Badlands laat Vane nogmaals onmiskenbaar haar vocale talent horen, maar ook dat ze goed overweg kan met de gitaar.
Nowhere Sounds Lovely brengt een mooie mix van diverse stijlen en is dus zeker een frisse toevoeging aan de blues scene!
Releasedatum: 2 april 2021
luister
lees
Born in Italy to a Sicilian-American father and a Guatemalan mother, Cristina Vane has always had a tenuous relationship with identity and place. She grew up between England, France and Italy, and was fluent in four languages by the time she moved to her fathers’ native United States for university at 18. Despite this, (and perhaps because of it) she had no sense of belonging to any one culture or country. What she did have, however, was an intense love of music. Powered by her signature take on blues and rock, Vane’s debut album, Nowhere Sounds Lovely, documents her first summer-long tour across the United States, during which she came face to face with the breadth and depth of the American landscape, and her own place within it.
Although Vane claims to feel like an outsider still, it’s safe to say that she has dug into American culture more than many Americans will in their lifetimes. She first encountered slide guitar while performing her original music at a weekly gig in Camden, London during a summer home from college. “From then on I got really into pre war era blues”, she explains, “I do like some electric blues, but honestly my favorite years are 1890 to 1950-1960.” Vane credits Skip James, Robert Johnson, and Blind Willie Johnson, as well as Rory Block as some of her greatest influences.
“My favorite part about traveling across the country was reclaiming my American heritage, which was very difficult to figure out.” she explains. Exploring the various regions of America allowed Vane to feel more comfortable with her own musical and cultural voice. “I have had thoughts about, ‘can I sing this, am I allowed to write blues songs, etc’” she explains, “which has been an interesting thing to navigate, and do with respect, but the thing is I’m not from any one place, so I don’t have a style I can call my own. American music can mean so many different things”.
Following her cross-country journey, Vane relocated to Nashville where she hoped to find a larger community of like-minded musicians. Working with Grammy-award winning drummer and producer Cactus Moser (Wynonna Judd) on Nowhere Sounds Lovely was assurance enough that she’d come to the right place. The album was engineered by Rodney Dawson, and also features bass player Dow Tomlin, fiddle player Nate Leath, and pedal steel player Tommy Hannum. These players imbued her blues rock sound with tinges of country and old time for the first time in her career, reflecting the expansion of her own musical palette that summer.
Vane’s perspective on American music is decidedly a unique one, but absolutely an authentic one, and if Nowhere Sounds Lovely, is any indication, Blues is all the better for her arrival.