Je zag ze de afgelopen maanden maar liefst drie(!) keer voorbijkomen. De mannen van Celeste. Vandaag verschijnt hun album ‘Assassine(s)’ via Nuclear Blast. ‘Assassine(s)’ is hun zesde studioalbum en de opvolger van ‘Infidèle(s)’ die in 2017 verscheen. Na vijf jaar stilte krijgen we eindelijk nieuw materiaal van deze Franse experimentele metalband.
Voor hun nieuwe album maakten ze de overschakeling naar Nuclear Blast. Best wel een groot label. Zou dat een (negatieve) invloed hebben op hun muziek? (spoiler alert!) Uiteraard niet! Celeste blijft gewoon klinken zoals we ze kennen. Met hun eigen geluid die ze trouw blijven.
Ik heb een zwak voor Franstalige teksten. Plaats die dan in een passende muzikale omkadering en ik ben helemaal verkocht! Dat is denk ik ook de reden waarom ik zo gek ben op de muziek van Celeste. Zonder een moment van verveling heb ik het afgelopen jaar hun hele discografie meerdere malen verslonden.
Maar; terug naar de essentie: ‘Assassine(s)’, met ruim 40 minuten meteen ook het kortste album van de band. (Wat misschien wel mijn enige 'minpuntje' is)
Altijd fijn wanneer een album start met een reeds gekend nummer. Een vertrouwd gevoel die wordt gecreëerd en tegelijk toch een klein beetje spanning omdat je niet weet wat zal volgen. Des Torrents De Coups vult dit goed in. Vertrouwde, gekende riffs die enkel maar nieuwsgierigheid wekken naar wat nog zal komen. Dezelfde flow blijft behouden wanneer De Tes Yeux Bleus Perlés begint te spelen. Heerlijk hoe ze elk nummer zo eigen maken maar toch een lijn van herkenbaarheid blijven behouden.
Met Nonchalantes De Beauté wordt er precies een donker laagje over het geheel gegoten, waardoor dit nummer bij mij wat zwaarder aanvoelt dan z’n twee voorgangers. In hun mix van black metal, sludge en post hardcore komt tijdens deze vijf minuten het ‘sludge-gehalte’ toch wel het meest op de voorgrond. Iets waar ik enkel maar van kan genieten.
Na de sludge van daarnet, krijgen we nu wat meer post hardcore vibes met Draguée Tout Au Fond. Halverwege het album. Nu voelbaar. Een ommezwaai? Een moment van rust? (A) start heel rustig en ambient, maar halverwege hun nummer breekt het los. Een volledig instrumentaal nummer die een viertal minuten duurt. Prachtig! Om met gesloten ogen, lichtjes met het hoofd knikkend, te beluisteren. Laat je maar volledig meevoeren. Ondanks dat ik een grote fan ben van het stemgeluid van Johan is dit instrumentale nummer toch één van mijn favorieten van dit album.
Maar lang moeten we Johan zijn stem niet missen. In Il A Tant Rêvé D’elles wordt de afwezigheid van vocals in het vorig nummer, volledig goedgemaakt. Alsook de titel van dit nummer: ‘il a tant rêvé d’elles’… Gewoonweg magnifique! Je gaat er zelf een beetje bij dromen. Al is het niet bepaald de meest rustgevende droom, het voelt meer dan oké zo.
Nog één van mijn favorieten is Elle Se Répète Froidement, met een riff die me op een of andere manier een voldaan gevoel bezorgt. Het komt heel goed binnen. Een nummertje om op repeat te zetten.
Het album eindigt in een climax met Le Coeur Noir Charbon. Gastzangeres Emily Marks zorgt ervoor dat dit nummer naar een hoger niveau wordt getild. Het contrast tussen Emily haar zachte, fragiele stem en het geweld die we van Celeste kennen. Een perfecte combinatie voor deze afsluiter.
Ikzelf had hoge verwachtingen van 'Assassine(s)'. Vooral omdat ik uitkeek naar nieuw materiaal van deze band. Mijn verwachtingen zijn ingelost. En nu maar hopen dat hun aankomende shows zullen doorgaan zodat ik deze mannen binnenkort eens live aan het werk kan zien.
- July Bara -
Releasedatum: 28 januari 2022
luister
lees
On January 28th, French avantgarde black metallers CELESTE will unleash their new longplayer "Assassine(s)", produced by Chris Edrich (GOJIRA, TESSERACT, THE OCEAN, LEPROUS).
With their unique mix of black metal, sludge and post hardcore, and over 500 shows played since their inception in 2005, CELESTE have cemented their status as one of France's most important underground acts.
