Bij Brothers In Raw proberen we, zoals jullie wellicht weten, reviews steeds zo dicht mogelijk bij de release te lanceren op de website. Meestal op de dag dat het album het publieke levenslicht ziet. Dat regels er zijn om ontweken te worden, is ook een regel. Zeker wanneer een plaat volledig onder de radar door weet te sjezen. Ter onzer verdediging kunnen we stellen dat de fysieke dragers van het voorliggende album maar pas gearriveerd zijn en de promotiecampagne, zo vermoed ik, ook pas nu echt start. Met enige vertraging een review online gooien doen we hier dus liever niet, maar soms is het ronduit noodzakelijk en dat niet enkel voor het hemelsbrede ego van de recensent die erin slaagde de release niet op te merken. Nee, ook voor de artiest is zo'n late review welkom. Want als een goed album door actieve volgers van de scene niet meteen wordt opgepikt, dan geldt dat mogelijk ook voor veel liefhebbers en die zijn zonder meer de derde en grootste winnaar in het verhaal van deze late review. Want Lost is jandorie goed.
Black Sigma is het geesteskind van Jeroen Van Gorp. U weet wel, de voornaamste songschrijver van de Belgische symfonische black metal legende Avatar. Hoewel een reünie even op de kaart stond, bleek al snel dat het voor een bende veertigers moeilijk was om de neuzen volledig in dezelfde richting te duwen, laat staan dat de dingen des levens voor een evengrote motivatie bij alle leden zorgden. Evident is het zeker niet. De reünie ging na stevig wat creatieve repetities de doofpot in, maar het onheilige vuur werd bij Jeroen aangewakkerd en bleef vooral woedden. Dat kan al eens gebeuren als je na al die jaren je gitaar opnieuw vastgrijpt natuurlijk. Hij moest en zou zijn verhaal vertellen en dat op plaat zetten, omdat enkel woorden nu eenmaal te kort schieten en metal een uitzonderlijk goed transportmiddel is voor emoties allerhande. En het grootste voordeel voor Jeroen zelf is natuurlijk dat hij met het eenmansproject Black Sigma geen enkel creatief compromis moet sluiten en hij de muziek kan laten klinken zoals hij die in gedachten heeft. Dat legt hem op dit solo-debuut absoluut geen windeieren.
Zelf omschrijft Jeroen de muziek op Lost als atmosferische dark metal. Daar hebben we weinig aan toe te voegen, omdat het een mooie noemer is voor de verschillende invloeden die de revue passeren. Zeker, er zijn referenties te horen naar de volgens mij sterkste Paradise Lost periode (1992-'95), maar je denkt ook zeker aan een Theatre of Tragedy (zonder de cleane vocalen weliswaar). Fijntjes daar doorheen weeft hij nog andere elementen uit andere subgenres zoals gothic, post en black metal en zo klinkt Lost vooral als Black Sigma en niet als een doordruk van de genoemde bands. De melodieuze en melancholisch klinkende gitaren worden ondersteund door synths die het gevoel van verlorenheid ondersteunen. De ritmesectie zorgt voor voldoende dynamiek zodat het 42-minuten plaatje geen seconde verveling zal losweken bij de luisteraar. Het tempo gaat hier en daar ook de hoogte in, dus die Avatar-achtergrond is niet helemaal verdwenen. Wie denkt dat door die gothic-tag punch ver te zoeken is, heeft het mis. Black Sigma deelt voldoende trappen richting maagstreek uit. Verder is het afwisseling troef op Lost. De zeven volwaardige songs en outro zijn alle goed geschreven en vloeien alsof Jeroen al die jaren gewoon door bleef componeren. Volleerd met andere woorden. Dat het album door zijn brede pallet aan invloeden een breed publiek zal aanspreken, staat ook buiten kijf.
Lost verscheen op 1 april en bleef grotendeels onopgemerkt. We schrijven vandaag 14 mei en u bent niet langer in het ongewisse. Meer nog, als fan van atmosferische dark metal met gothic inslag gaat u onder deze review gewoon even op play drukken en u vervolgens afvragen waarom het in naam van alle zonden ter wereld anderhalve maand duurde eer we hier verdorie iets over neer hebben gepend. Mea culpa, maar u zal ons achteraf toch vooral danken, denk ik. Lost is een heerlijk melancholisch (gothic) dark metal plaatje geworden waarvan we hopen dat het de eerste in een lange rij mag worden. Merci Jeroen!
Releasedatum: 1 april 2021
Luister:
Lees:
BLACK SIGMA is a one man Melancholic Dark Metal band, arisen of the ashes of Belgian 90's black metal band AVATAR. The debut album entitled “LOST”, mixed and mastered by Swedish MO Metal Productions will be available from April 1, 2021. “LOST" takes you on a 40 mins long during trip of dark melancholic guitars supported by atmospheric keys and desperate screams.
Artwork by Kris Verwimp.
