top of page
Kurth De Clercq

Albums | Aphonic Threnody, The All Consuming Void


Eén van de best bewaarde geheimen in het funeral doom genre is wellicht Aphonic Threnody. Ondanks de verschillende gastbijdragen van diverse gerenomeerde namen blijft het in Londen gebaseerde project mijns inziens stevig onderbelicht. De band bracht vorig jaar in oktober het sublieme The Great Hatred uit via Transcending Obscurity Records en dat zal mogelijk enige kentering gebracht hebben voor de bekendheid van Aphonic Threnody. Groot was de verbazing echter wanneer de aankondiging kwam dat nauwelijks zes maanden later The All Consuming Void zou verschijnen. Die verbazing groeide nog toen duidelijk werd dat Aphonic Threnody niet langer een veredeld solo-project was, maar een heuse supergroep. Het enige overgebleven stichtende bandlid, Riccardo Veronese, wordt bijgestaan door een drietal ongelooflijk vette namen in het genre. Justin Buller, present voor de creatie van dit album sinds 2019, kennen we vooral van In Oblivion. Hij neemt samen met Riccardo de gitaren voor zijn rekening. Op drums treffen we Val Atra Niteris, gekend van o.a. Frowning. Op zang tot slot komt niemand minder dan Daius Corpus aandraven. Wie hem niet kent, heeft of onder een steen gelegen of is helemaal nieuw in het genre. Daius is vocalist van Clouds en Eye of Solitude, maar het lijstje bands en projecten waar hij deel van uit maakte is schier eindeloos. Supergroep? Ik dacht het wel.

Rest natuurlijk de vraag of deze samenstelling de belofte waarmaakt? Het is iets dat vaak niet het geval is, maar hier zullen we u meteen gerust stellen. Aphonic Threnody levert wel degelijk zeer kort na het op zich al aanbevelenswaardige The Great Hatred opnieuw een te prijzen plaat af. Dat gebeurt deze keer in eigen beheer. 65 minuten lang dompelt de band de luisteraar onder in de brede scope van tristesse die we van hen gewoon zijn. Het is een plaat die zich best laat beluisteren via een goede hoofdtelefoon, want details gaan weleens verloren. En die zijn enorm belangrijke op dit album. Er de tijd voor nemen is wel een vereiste. De rijkdom die The All Consuming Void in zich draagt, geeft zich niet meteen prijs. Onvoorwaardelijke overgave aan deze meespelende trip doorheen de donkere spelonken van het leven betekent echter winnen. Hoe Veronese en Buller hun smarten voortreffelijk en harmonieus naast elkaar laten vloeien, begeleidt door de ondersteunde toetsen- en pianopartijen van die eers te, het is werkelijk om duimen en vingers bij af te likken. De drums en percussie, en dan vooral de vele kleine accenten die Val Atra Niteris legt, zitten alle op de juiste plaats en de timing is perfect. De diepe rochel van Daius klinkt zoals steeds onaards goed, maar hij laat op The All Consuming Void zijn hele bereik horen. Ook cleane, half gefluisterde spoken word passages en, jawel, Gregoriaans aandoende zanglijnen kleuren deze plaat. Al deze elementen samen creëren een bijzonder genietbare tristesse en een album dat tot het beste behoort dat funeral doom te bieden heeft.

Gedurende vijf songs, variërend in lengte van goed negen tot ruim twintig minuten, levert deze incarnatie van Aphonic Threnody niets minder dan de soundtrack voor het moment waarover de titel spreekt. En hoewel de thematiek van de songs daar niet over handelt, kan je The All Consuming Void beschouwen als het muzikale equivalent van de gedachte dat al het moois dat hier op deze aardkloot te vinden valt onherroepelijk verdwijnt eens de Zon haar moment gekomen acht om de transformatie tot die uiteindelijke witte dwerg in te zetten. Wie bands als Evoken en Esoteric weet te pruimen en Aphonic Threnody nog niet kent, heeft niet enkel aan The All Consuming Void een heerlijk triest en enorm sfeervol album, maar kan meteen ook in de hele discografie gaan grasduinen want die is pond voor pond de moeite meer dan waard.


Releasedatum: 23 april 2021



Luister

Lees

“There is darkness everywhere, in the serenity of our thoughts, deep encompassed into our very beings, on the endless canvas of our dreams. There is darkness inside the soil beneath our feet and in the heavens above us. A fad, tenebrous gloom enshrouded in suffering and misc., in the coming of time to pass once more guiltless and ignorant. There is a void, all-consuming and ruthless, an emptiness which expands to the very core of our souls, imploding, thundering and monstrous. An impending prophecy that stands the sands of time."

(Bron: Bandcamp)



bottom of page