Wanneer verdient een band allerlei veren in hun achterste als ze een nieuw album uitbrengen? Is dat wanneer ze zichzelf opnieuw uitvinden, geweldige nieuwe vondsten tentoonspreiden en nieuwe wegen bewandelen, of is dat als ze een bepaalde kwaliteit of een bepaalde standaard handhaven? Voor beide is iets te zeggen. En, laten we eerlijk zijn, als een bepaald restaurant heerlijke biefstuk bereidt, wil je, als je daar voor de zoveelste keer komt eten, gewoon wéér die biefstuk eten. Dan wil je (misschien) niet dat ze je ineens schnitzel voorschotelen, hoe lekker die ook zal zijn.
Met deze inleiding wil ik jullie er graag op voorbereiden dat ik niet onverdeeld lyrisch ben over het nieuw album van Amon Amarth, The Great Heathen Army, dat vorige week vrijdag uitkwam. Het is namelijk meer van hetzelfde. Met dit album – overigens inmiddels het twaalfde studioalbum van onze Zweedse Vikingvrienden – zet Amon Amath de kwaliteit voort die we van hen gewend zijn. Ze serveren ons, om in de beeldspraak van de eerste alinea te blijven, onverkort de geweldige biefstuk. Niet meer, niet minder.
Het album trapt af met een leuk nummer dat speciaal in elkaar is gezet voor Erick Redbeard, een professionele Amerikaanse worstelaar, die het zal gaan gebruiken als een soort ‘Eye of the Tiger’ of de ring mee in te komen. Ergo de naam van het nummer: Get in the Ring.
Over de titelsong van het album, The Great Heathen Army, had ik begin vorige maand al iets te zeggen. Het is namelijk de heerlijke eerste échte hapje van de heerlijke biefstuk die de mannen ons voorschotelen: bombastisch, melodisch en voorspelbaar. En eigenlijk definieert dat het hele album. Het is namelijk wel gewoon een heel fijn album. De vraag is echter, zoals gezegd, alleen of je na zoveel lekkers zit te wachten op nóg meer.
Twee nummers verdienen ietwat extra aandacht. Ten eerste is dat het nummer Saxons and Vikings. Zodra dit nummer begint, voel je als luisteraar en bekende met het Amon Amarth-oeuvre dat het anders is als anders (in plaats van meer van hetzelfde….). Al snel blijkt waarom. Dit nummer is namelijk een ‘duet’ tussen Johan Hegg van Amon Amarth en Biff Byford van Saxon. Een heel vermakelijk duet, om eerlijk te zijn. Hegg en Byford maken elkaar uit voor rotte vis en voeren een verbale strijd over wie er zal overwinnen, de Vikingen of de Saksen.
Daarnaast verdient The Serpent’s Tail extra aandacht, een nummer waarbij Hegg niet, zoals gebruikelijk, zijn screams ten gehore brengt, maar waarbij hij in het begin de zaak aan elkaar praat. En ook dat is vermakelijk, mede omdat blijkt hoe Zweeds het accent is waarmee Hegg spreekt. Dat doet trouwens niet af aan de lekkere kadans die het nummer heeft.
The Great Heathen Army is het beluisteren meer dan waard. Het is een lekker album geworden dat bij de fans niet de plank mis zal slaan en ook bij andere deathmetalliefhebbers in goede aarde zal vallen. Gewoon. Heel. Lekkere. Biefstuk!
Releasedatum: 5 augustus 2022
Luister:
