Alkerdeel. Vlaanderens vuilste. Laat ik eerst en vooral toegeven een soort van haat-liefdeverhouding te hebben met deze Meetjeslanders. Telkens een nieuwe release zich aankondigt, is de interesse om die meteen te verslinden behoorlijk groot. Alleen, Alkerdeel laat zich niet eenvoudig verslinden. Elke eerste luistersessie is een taaie brok. Een tweede en een derde ook. Misschien zelfs een vierde. Want Alkerdeel geeft zijn genialiteit niet meteen prijs. De eerste goudzoekers wisten ook maar al te goed dat ze niet snel goud zouden ziften, maar volhardden in hun boosheid. Zo geeft ook de luisteraar zich best onvoorwaardelijk over aan de woeste furie die zich ontketent.
Het ruim dertien minuten durende Vier opent rustig. Ambient is niet ver weg. De intro zou je kunnen beschouwen als de perfecte soundtrack voor een trip in een losgeslagen ruimteschip dat je traag maar gestaag richting grens van de kosmos stuurt en wellicht ook daar voorbij. Eens de eerste drumroffels inzetten wordt de atmosfeer een pak dikker. De baslijn die de volgende drie minuten draagt is werkelijk subliem. Aartsmoeilijk om niet meegesleurd te worden door die hypnotiserende riff. Het duurt tot kort voor halfweg Vier voor de band een eerste keer de registers opentrekt. Kort, want men valt al snel terug op de passage met die voortreffelijke baslijn, zij het dat het geheel toch net iets anders doorklinkt. Wanneer de heren het tempo opnieuw opdrijven, laat het dat nauwelijks nog zakken doorheen de rest van het album. De doomelementen die de band op vorige releases nog vaak liet horen blijven op de rest van dit album grotendeels achterwege. Black metal in zijn rauwste vorm is wat we voorgeschoteld krijgen. Intens, haast primitief, niet aflatend repetitief en vooral hypnotiserend. Zo hypnotiserend dat het einde van een song je wat verweesd achterlaat. Alsof iemand van tien naar nul had moeten aftellen om je te laten ontwaken, maar zich op sardonische wijze van die taak ontlastte. Als je dat effect veroorzaakt bij elk nummer, dan heet dat een krachttoer.
Slonk is tevens de meest agressieve Alkerdeel geworden, weliswaar met veel aandacht voor atmosfeer en gelaagdheid. Punk infiltreert bijvoorbeeld Zop, wat zorgt voor een energieke crossover van genres. Afsluiter Trok trekt de lijn door. Razendsnel en woedend als een te lang in een nauwe ruimte opgesloten en in de arena losgelaten stier ramt de plaat zich naar zijn einde. Alkerdeel moet het echter voornamelijk hebben van de subtiliteiten die zich slechts met mondjesmaat prijsgeven. Herhaalde luisterbeurten laten de kleine variaties meer en meer bovendrijven. Je moet soms even doorbijten om goud te vinden. En een plaat die zich ook na ettelijke luisterbeurten nog laat ontdekken, daar zijn we uiteraard voor te vinden. Als er één aspect hetzelfde is gebleven, dan is het de zang van Pede. Hij is nog steeds bezeten door elke demon die huist aan de overzijde van de Styx. Fijn zo. Vermeldenswaardig weetje is trouwens dat de plaat “live” werd opgenomen op één dag.
Slonk beluisteren is als een serie bingen. De wekker zal je koeioneren in de ochtend, maar toch zal je die extra aflevering kijken. Wie Slonk op repeat gooit, zal bij het horen van de eerste sci-fi klanken van Vier hetzelfde denken. Nog één keertje dan. Zo verging het ondergetekende op die kille, kleddernatte avond in januari toen de plaat zijn eerste luisterbeurten kreeg.
Alkerdeel. Altijd lichtjes anders, altijd even subliem. De liefde is groot.
Releasedatum: 5 februari 2021
Luister
Lees
Consouling Sounds zag het levenslicht in 2008 en specialiseerde zich vooral in all things post, doom en ambient. Het label verscheurde die beperkingen en besteedt op vandaag aandacht aan een breed scala van genre overstijgende artiesten met daarbij steeds kwaliteit en esthetiek in het achterhoofd.
Babylon Doom Cult Records focust op kwaliteit, zowel wat muziek als producten betreft. Qua muzikale richting zijn er geen grenzen, maar wel een uitgesproken voorkeur voor extreme stijlen. De releases variëren van black, speed en death metal tot eerder rustige psychedelische spacerock.
Four years following the release of their third album “Lede” and right in middle of a global deadly virus outbreak, Belgium’s most caustic and filthy musical proposition Alkerdeel are back with a new album titled “Slonk”. Recorded live at Boma Studio, Ghent with Frederik Segers, mastered by Greg Chandler at Priory Studio, Birmingham,”Slonk” shows a more atmospheric side of the band, but don’t be fooled because it’s also their most aggressive album to date, displaying a ferocity only rivalled by bands like Archgoat, Ildjarn and Mizmor.
