Toen ik op 24 mei van dit jaar even kon keuvelen met Isaac Gibson, wist die me te vertellen dat ze met hun nieuwe album komaf wilden maken met het labelen en met genrebeperkingen. Niet dat ze nu plots een statement wilden maken, want uiteindelijk maken de zes vrienden uit Castlewood (Va) als sinds hun begindagen enkel die muziek waar ze zelf van houden. De insteek is gewoonlijk alt-country, maar daar sluipen steeds meer invloeden uit soul en natuurlijk ook rock in. Ik plaats hun vijfde studio album dan ook liever onder de noemer americana.
Van bij de start voel ik het positivisme dat uit de nummers spat. Een gevolg van de weg die de muzikanten hebben afgelegd: steevast hun eigen ding doen en toch uit hun omgeving kunnen uitbreken, de wereld in én merken dat al die inzet toch beloond wordt. Leavin' This Holler is een album dat warmte uitstraalt en waarbij luisteren gewoonweg plezier doet. De fiddles worden regelmatig uitgehaald, het tempo mag gerust omhoog en tweemaal mag het Nationaal Symfonisch Orkest uit Tsjechië (of all places) aanvullen. Tijdens het titelnummer zingt Maggie Antone knap mee. Mijn favorieten? Fast Asleep (met orkest én een bommetje live!) en Tulsa, een vrij laid- back nummer met flitsend gitaarwerk, een vette ondersteunende orgel en een heerlijk meezingrefrein.
Releasedatum: 2 augustus 2024 via New West Records
luister
lees
Leavin’ This Holler is the highly anticipated follow up to their New West debut Fortune Favors the Bold. Met with overwhelming critical acclaim, Rolling Stone called them “Country Music’s Buzziest of Buzz Bands,” and also named it one of the “25 Best Country and Americana Albums of 2022.” Bandcamp named Fortune Favors the Bold one of the “Best Country Records of 2022,” as did No Depression, Holler, PopMatters, Whiskey Riff, WMOT, and more. The album quickly generated over 150 million global streams and the band also received a nomination for “Best Duo or Group” at last year’s Americana Music Awards.
The 10-song set was produced by the band and Stewart Myers and features appearances by the Czech National Symphony Orchestra, singer-songwriter Maggie Antone, fiddler Philip Bowen, and guitarist Cole Chafin.
Last October, while standing on stage in front of 20,000 people at London’s O2 Arena, it dawned on 49 Winchester lead singer & guitarist Isaac Gibson that on the same day, exactly 10 years ago, he formed his rising alt-country band. “There’s been nothing in my life that’s ever lasted a decade,” Gibson says. “We had just gotten out of high school when we played our first show — 10 years later, we’re on the road in the UK and Europe with Luke Combs.”
Gibson felt it was a moment where he could honestly reflect on the hard-earned, unrelenting determination and grit within the band that’s brought them to this current juncture of increasing notoriety. “It’s a testament to the uncommon fact that we’re musicians from a very specific place in the world,” Gibson says. “And it’s a testament to viewing each other more as family than as friends.”
Hailing from Castlewood, Virginia (population: 1,122) in Southern Appalachia, a place where opportunity seldom knocks, 49 Winchester came to fruition when Gibson, his childhood best friend, Chase Chafin, and his hometown crony, guitarist Bus Shelton, decided to step off the front porch (on Winchester Street) and take their music to whatever stage would have them.
jvdm: Mijn 'albumrecensies' - als je dat woord nog kan gebruiken - leggen sinds half 2024 het accent zo goed als volledig op de muziek en niet meer op de blabla. Waarom? Dat kan je hier lezen.