De roaring twenties. Zo'n 100 jaar geleden was er een overdaad aan optimisme, maar ook een volstrekt gebrek aan realisme. Een eeuw later is het niet anders. De vulgariteit van internethelden allerhande staat omgekeerd evenredig aan hun besef over hun absolute nietigheid in the greater scheme of things. Insignificant is alles wat we zijn binnen één ademteug der eindeloze tijd. Wij allen. Nu goed, zelf hou ik me dezer dagen ver van elke online polemiek. Dat betekent niet dat ik niet eens een volstrekt idiote frase durf neer te pennen op social media. Ik denk daarbij aan 2018. Blind Leading the Blind, het tweede album van het Oekraïense 1914, was een weekje uit en had een dozijn luisterbeurten op de teller toen de eigenaar van het Amerikaanse Redefining Darkness Records op Facebook een vraag dropte. Wat we vonden van de intermezzo's die de band gebruikte? Ik antwoordde toen dat ik ze niet echt een meerwaarde vond bieden. Ook niet na 30-40 spins. Meer nog, het duurde tot de band in Roeselare neerstreek – een tour waarbij een bezoek aan Passendale uiteraard niet mocht ontbreken – eer het begon te dagen. De band bleek een tank in De Verlichte Geest, speelde heel het album front to back inclusief die fragmenten daterende van het begin van de vorige eeuw. De scherpstelling klikte plots, net als het besef dat iedereen al eens het kieken uithangt. Blind Leading the Blind blijft één van mijn favoriete platen van 2018 en Arrival – The Meusse Argonne noem ik gerust de beste song van dat jaar. De verkoop van de split-release tussen het al genoemde Redefining Darkness en het Oekraïense Archaic Sound denderde als een blitzkrieg. Liefhebbers van een goede portie blackened old school death doom waren al snel te laat voor hun moeite. Napalm Records was er als de kippen bij om de rechten van beide labels over te kopen en de band een contract voor te leggen. Dat resulteerde al snel in een reissue. Maar wat krijg je als je een al uitstekende band de middelen geeft om duchtig verder te bouwen aan hun oeuvre? Where Fear and Weapons Meet biedt u het antwoord.
1914 blijft onmiskenbaar 1914, inclusief de War In en War Out hoofd- en voeteindes van het album. De ingrediënten blijven dezelfde. Er zijn uiteraard de historische verhalen over De Groote Oorlog, waarbij de volstrekte waanzin van oorlog op zich het voortouw neemt. Where Fear and Weapons Meet staat opnieuw tsjokvol stuk voor stuk memorabele riffs, precisie drumwerk en meeslepende sfeer, maar toch is 1914 enigszins geëvolueerd. De Oekraïners voegen her en daar wat symfonische grandeur toe aan hun sound. Een sound die weliswaar wat warmer, gepolijster en toegankelijker klinkt dan voorheen, maar die als geheel nog steeds even vernietigend inslaat als een mortier in een in gebruik zijnd schuttersputje. De heren waren al geweldige songschrijvers, maar stellen zichzelf met elke nieuwe plaat een stuk scherper af. De songs zijn één voor één ronduit geweldig goed geschreven. Kern van het album is niet eens een metalnummer. 1914 laat hun landgenoot Sasha Boole opdraven met een country-folk song die me snel naar Bandcamp liet surfen om te zien wat ik zoal van de man kon oppikken. Coward is het thematische hart van de plaat. Gedurfd? Jawel. Het is 1914 echter altijd om het grotere verhaal te doen geweest, en die song past perfect. De Belgen onder onze lezers zullen allicht bij Corpsd'autos-canons-mitrailleuses (A.C.M) even de wenkbrauwen optrekken als de Brabançonne het nummer inleidt. Met een voortreffelijke flow die hoogtij benadert walst Where Fear and Weapons Meet met zijn volle 64 minuten over u heen. Tijd kan vliegen en u drukt meer dan waarschijnlijk gewoon opnieuw op die play-knop wanneer War Out weggedeemsterd is in de mistigheid van het net afgelopen heden. Dat levende legende Nick Holmes een woordje komt meezingen zou voor veel kleinere bands een hoogtepunt zijn in hun carrière. Zijn, overigens goede, bijdrage komt hier echter over als een fait divers. Zo sterk is Where Fear and Weapons Meet. Zo fantastisch pakt 1914 uit.
Dat ik een eerder koele minnaar ben van heel wat bekende bands is een open deur intrappen. Mijn hart ligt in de ondergrond en verschillende bands hebben dat hart gekrenkt door steeds meer de mainstream op te zoeken en voor verveelde luistersessies te zorgen (looking at you In Flames). 1914 gaat dan misschien voorzichtig die richting op, het behoudt op het derde album zijn ziel volledig. En ergens heb je het gevoel dat dit zo zal blijven. Als 1914 met Where Fear and Weapons Meet een paar treden op die ladder weet omhoog te klimmen en binnenkort niet langer in kleine clubs oorlogsverhalen moet brengen, dan gun ik hen dat van harte. Dankzij dit quasi perfecte album zal ik ze vanop de eerste rij salueren zoals een Grootse band dat verdient.
Relasedatum: 22 oktober 2021
Luister
Lees
1914 break into their third offering with the intro “War In”, summed up by final “War Out”, and immediately build a common thread to the previous records. “War In” is the original of the most famous Serbian song of the Great War period, “Tamo Daleko”. Like World War I, the album begins in Serbia and continues on the first track from the prospective of Gavrilo Princip, who assassinated Franz Ferdinand and his wife on June 28, 1914.
What happens next is an intense, in-depth analysis of historical events. For example – Battle of Vimy Ridge, shameful pages of the British Empire history in the track “Coward” featuring Sasha Boole (Me And That Man), The Battle of Messines on “Pillars of Fire” or the infantry regiment, the Harlem Hellfighters, on “Don’t Tread On Me”. Authentic forces like ambient sonic war samplings transport these stories even further into the present and make Where Fear and Weapons Meet another heavily intense and deep-reaching output that will grant 1914 even higher appreciation than the five-piece is already credited with.
1914 on the album:
“Where Fear and Weapons Meet continues the theme we started on The Blind Leading the Blind - with one major difference: these are the stories about hope where most of our characters are staying alive, becoming heroes, and returning back to their homes. Yes, it is still about fear, death, and senselessness of war, but the hope is the only thing the soldier holds on to. And a good portion of luck as well. Even the album cover reflects this - the man lays wounded, bleeding in the trench, reaching his hand to Death begging for relieve, and Death declines to take him. He deserves to live.
The album starts with the assassination in Sarajevo, leads you through the bloodiest moments of the Great War, and ends up with the monologue on a grave of a young man killed in his first battle. This time we did have even more hard digging into the historical background while making the tracks. We are not singing the songs, we are telling the stories!”
1914’s eleven new tracks of pure historic harshness follow up to the band’s sophomore full-length, The Blind Leading the Blind (2018), and debut, Eschatology of War (2015), both highly acclaimed amongst critics, and create a sophisticated variety of massively brutal blackened death metal accented by dramatic and realistic audio soundscapes and disquieting melodies spiced with the approach of sludge and doom!
Where Fear and Weapons Meet track listing:
1. War In
2. FN .380 ACP#19074
3. Vimy Ridge (In Memory of Filip Konowal)
4. Pillars of Fire (The Battle of Messines)
5. Don't Tread on Me (Harlem Hellfighters)
6. Coward (feat. Sasha Boole)
7. ...And a Cross Now Marks His Place (feat. Nick Holmes)
8. Corps d'autos-canons-mitrailleuses (A.C.M)
9. Mit Gott für König und Vaterland
10. The Green Fields of France
11. War Out
