Het conflict en de corelatie tussen donker en licht is een thema dat in de geschiedenis van de kunsten al veelvuldig is verkend. Weinig bands hebben het in de 21ste eeuw echter met meer volharding en efficiëntie gedaan dan MONO. Doorheen tien albums in twintig jaar heeft de band de stilste en de meest chaotische momenten van het leven met elkaar versmolten in muziek. Wat begon met een traditionele set-up, heeft intussen 30 orkestrale instrumenten gezien. Op “Nowhere Now Here”, geproducet door Steve Albini, wordt nu ook electronica in de mix gegooid. Jo Quail is een internationaal erkende cellist en componist uit Londen. Ze vindt zichzelf en haar instrument steeds opnieuw uit en experimenteert in de schermerzones van klassieke muziek en metal.
(Bron: Botanique)
Mono
Jo Quail
woensdag 11 december, Botanique (Brussel) | Foto's: Wim Wilms