Spoil Engine is terug, en dat zullen we geweten hebben.
In de reeks 'fantastische releaseshows van Belgische bands', of 'releaseshows van fantastische albums van Belgische bands' - take your pick - was het op 16 november aan het BE/NL kwartet om te tonen waar ze nu al een jaar lang aan hadden gewerkt. Renaissance Noire heet de nieuwe worp en in (deels) thuisbasis Roeselare werd meteen ook een nieuwe concertreeks afgetrapt. LOEIHARD afgetrapt!
Stranger Dimensions
Net iets te laat om een deftige indruk te krijgen van Stranger Dimensions hoor ik hun frontman in alle nederigheid Spoil Engine bedanken voor de uitnodiging om op een dergelijke (groot) podium in een dergelijke (grote) zaal te mogen openen. De jongens uit Lochristis zijn nl. vooral optredens in jeugdhuizen gewoon. Hopelijk krijgen ze nog dergelijke kansen want de basis en het talent is zeker aanwezig, sluimert nog en kan enkel uitbreken mits véél en hard oefenen, alsook hard werken aan sterke(re) songs. Never give up, keep working hard!
Bizkit Park
Geen Cowboys From Hell, die zeker beter in het plaatje hadden gepast die avond, maar deze vijf die de ongelooflijke moedige roeping hebben om Nu-Metal op de kaart te houden. Ge moet verdikke durven. Ik ben nooit fan geweest van de bands die ze vertegenwoordigen, maar doe niet mee aan al dat 'hater' gedoe. Limp Bizkit en de Fred hebben me steeds koud gelaten. Ik had er gewoon niets mee, period!. Geen gezeik dus over de muziek op zich, temeer deze tributers muzikaal technisch sterk uit de hoek komen en ook visueel klopt het plaatje. Om het ego van Dhr. Durst te evenaren pakken ze meteen met twee zangers uit ... en toch schieten ze nog zwaar tekort! De twee zijn vocaal wel erg goed en weten een publiek te entertainen. Iedereen op het podium smijt zich en dat levert dan ook, zo goed als helemaal naar het einde toe - jaja, het was zwaar werken - resultaat op. De hoofdjes in het publiek beginnen eindelijk wat te bobbelen en er vormt zich zelfs een (erg voorzichtige) circle pit. Bij de 'foto met publiek' gaan dan toch ook eens alle handen de lucht in. Egokikkers toch, dat publiek tegenwoordig.
Spoil Engine
Het is ondertussen 22u45 en mijn versleten knoken houden het bijna niet meer: I am too old for this shit! Wanneer de intro door de speakers klinkt en Steven, Dave, Matthijs en Iris het podium bestormen, met achter zich een enorme backdrop, en het geweldige R!OT door de speakers knalt .... ben ik blij dat ik mijn oordoppen tijdig in heb gestoken! Damn dat klinkt hier luid en hard! Paar versnellingen hoger schakelen met The Void om ons dan even op het verkeerde been te zetten bij de zachte intro van Medicine, dat verder snoeihard gaat. Drie nieuwe songs om te openen getuigt van ballen én de overtuiging dat het nieuwe album gewoonweg beresterk is. Echt? Even terugkijken en jawel, het kreeg van ons een vette 90/100 (review). Laat me wel vlug toevoegen dat, ondanks het 'brutaal geweld' dat van het podium spat, de sound loepzuiver is en ik alle instrumenten duidelijk kan onderscheiden in de mix. Of het nu de stuwende ritmesectie van Dave en Matthijs is, de riffs en schitterende (klassieke stijl) solo's van Steven of de kenmerkende strot van Iris, het is allemaal spot on! Moeten we nog iemand vertellen dat La Goessens moeiteloos schakelt van screams over grunts naar cleane vocals? Wat deze jongedame uit haar 'pipes' tovert grenst aan het onmenselijke. Het is wel nog even wennen aan het feit dat die cleane partijen, die nu iets meer opduiken (waarvoor dank) wel héél erg .... ehm ... meisjesachtig klinken. Je zou de frontvrouw wel willen knuffelen op die momenten. Maar voor iemand die kans zou krijgen, wordt je achteruit gekatapulteerd door de immense power van haar screams. Back off, dudes!
Tijd voor wat ouder werk met Doomed To Die, een potige headbanger, en Hollow Crown waarbij Goessens toch een voorzichtige 'wall of death' en daaropvolgende moshpit in gang krijgt. Damn, wat is het publiek moeilijk die avond. Of net erg op de muziek gefocust? Silence Will Fall sluit het rijtje 'golden oldies' voorlopig af. Ik snak naar een rustpunt en krijg dat op het juiste moment. Golden Cage heeft een trage, wat donker dreigende opbouw en Iris heeft waarschijnlijk nog nooit zo lang clean gezongen. De juiste keuze bij dit nummer dat geleidelijk aan epische proporties aanneemt om dan oppermachtig af te sluiten. Doorheen heel het nummer contrasteren de mooie, zachte gitaarpartijen van Steven met de zwaardere, lome ritmesectie. Meteen één van mijn favoriete SE tracks. Frostbite wisselt ook tussen meer rustige momenten met cleane zang en hardere uptempo stukken met screams maar krijgt het publiek precies niet uit de roes waarin ze gevallen zijn. Wordt het allemaal net iets te 'complex' voor de fans of begint de vermoeidheid toe te slaan omwille van het toch reeds gevorderde uur? Ook bij het meer melodieuze en bijna dansbare The Hallow - neen, Jeff kon niet komen, maar Dave kan ook een stukske grunten, goede vocal coach zeker? - komt er geen schot in de zaak. Het lijkt erop alsof tijdens de korte drumsolo van Matthijs een keerpunt komt, want het loodzware en groovende Piggie schudt de fans terug wakker. Het nummer zit dan ook zo goed in elkaar dat je gewoon moet (voorzichtig?) headbangen of airhumpen (sorry Goedele, ik steel deze even van je). Volgt misschien wel de verrassing van de avond want Venom opent met Symphonic/Goth keyboardpartijen alvorens een stevig riffmonster met geweldig drumwerk de kop opsteekt. Publieksfavoriet Stormsleeper sluit de reguliere set dan ook op een high af. Een beetje een bizar begin van de encores wanneer Iris op de begintonen van Black Sails vraagt:"Wie kent deze?". Er volgt geen oorverdovend gejuich, integendeel, bijna volledige stilte. De fans herpakken zich echter snel en laten zich goed gaan alvorens met Disconnect het dak eraf gaat. De 'Fuck you's' vliegen luidkeels door de zaal en zorgen voor een waardige afsluiter van een geweldige set, gedrapeerd rond een geweldig album. EXPLODE! En tot een volgende.
Setlist
R!OT The Void Medicine Doomed To Die Hollow Crown Silence Will Fall Golden Cage Frostbite The Hallow No Flowers For A Pig Venom Stormsleeper encore: Black Sails Disconnect zaterdag 16 november 2019, Trax (Roeselare) | foto's: Sander Naert Fotoalbum Pieter Bouckhout