top of page
Jan Guisset

Albumbespreking | Infected Rain, Endorphine


“Don’t believe the hype!” scandeerden de brothers van Public Enemy ergens begin jaren negentig. Indien u dat wenst mag u van ons ook scanderen “Do believe the hype!” maar laat u zich aub niet opleggen wat u wel of niet goed dient te vinden.

Een hype is Infected Rain momenteel absoluut. Wij gaan u niet opleggen of u die moet geloven of niet, we willen u enkel vragen om het een kans te geven.

Infected Rain is afkomstig uit Moldavië, dat niet meteen bekend staat als een grote metalnatie. Schaam u niet indien u zelfs niet weet waar Moldavië juist ligt. Het is een landje, amper iets groter dan België dat geprakt ligt tussen Roemenië en Oekraïne. Voor mijn kennismaking met IR kende ikzelf het ook alleen maar als een leverancier van dubieuze exportproducten uit ‘Matroesjka’s'.

De band had al drie langspelers op hun palmares staan voor ze getekend werden door het grote Napalm Records. En dat Napalm Records zette voor Endorphin de promotiemachine op volle kracht. Zo was er ruim acht maanden geleden al een eerste video/single voor Passerby, met enkele maanden of weken verschil gevolgd door respectievelijk The Earth Mantra, Lure, Storm en een weekje voor deze release nog Black Gold. Trouwe volgelingen kenden bijgevolg al bijna de helft van het album nog voor het volledig beschikbaar is. Vraag is daarmee helaas of op die manier het beste kruit niet verschoten werd. In elk geval zou 2019 wel eens het jaar van de definitieve doorbraak kunnen worden, net als voor hun labelgenoten en buren Jinjer. Het geluid van beide bands is overigens een beetje met elkaar vergelijkbaar.

Uithangbord voor Infected Rain is zonder twijfel hun frontvrouw Elena Kataraga aka Lena Scissorhands, een niet onaardig ogende jongedame met een strot van jewelste. Ze zingt op bijzonder veel manieren, van poppy over zacht en breekbaar tot furieus grunten en screamen en dat liefst allemaal binnen hetzelfde nummer. De muziekstijl waarover ze dit allemaal drapeert klinkt als metalcore met djent en ambientinvloeden. De band combineert keiharde riffs en woeste passages met kristalheldere, rustige momenten en hier en daar een scheutje electronica.

Wel oppassen want bijvoorbeeld op opener The Earth Mantra dat maniakaal met de deur in huis valt zorgt die overgang ervoor dat het nummer halverwege in elkaar stuikt als een kaartenhuis. Dan is de aanpak op Black Gold beter, daar laten ze na het middenstuk het geluid volledig openspannen zodat de song omhoog kan wervelen ipv omlaag. En al helemaal subliem wordt het op Symphony of Trust met helder gezongen strofes en lekker agressieve refreinen en de koorachtige vocals die zich verstrengelen met de gitaar naar het einde toe. Zelfs na ettelijke luisterbeurten word ik er nog steeds warm van.

Na het iets zwakkere Pendulum wordt de muzikale lat opnieuw hoog gelegd en zijn wij behoorlijk onder de indruk van krachtige songs als bv Passerby, Lure of het bijzonder lovenswaardige Walking Dead. Afsluiter Storm is een pure ambient song en het kan aan mij liggen maar ik vind er niets aan (al een paar keer op repeat afgespeeld maar het komt totaal niet binnen), waardoor het album voor mij althans een beetje wrang en teleurstellend eindigt.

Infected Rain trekt dezer dagen doorheen Europa met Eluveitie en Lacuna Coil. Ons Belgenlandje is op 10 November aan de beurt, meer bepaald zaal Trix in Antwerpen. De show is volledig uitverkocht maar wij trachten de pijn te verzachten door u nadien zo snel mogelijk een fotoreport en review mee te geven.

Score: 80/100

Info

Release datum: 18 Oktober 2019

Label: Napalm Records

Producer:

Uitgaven: CD/LP/Digital

Singles

Tracklist

The Earth Mantra

Black Gold

Symphony of Trust

Pendulum

Passerby

Lure

Victims

Walking Dead

Taphephobia

Storm

bottom of page