Lacuna Coil is zo’n band waarvoor alles schijnbaar over rozen is gelopen. Heel snel een deal bij het grote Century Media Records, langzaam kunnen groeien met de eerste twee albums om dan met Comalies (2002) door te breken bij een iets groter publiek en zelfs voet aan de grond weten te krijgen in de voor vele bands eeuwig onbereikbare USA. En voor we het wisten bestond de band al meer dan twintig jaar en lijkt er nog lang geen sleet te zitten op Cristina Scabbia en haar kompanen.
Toch is het allemaal niet vanzelfsprekend geweest. Reeds vanaf de start waren er toch enige contradicties. Zo wordt de band steevast als ‘gothic’ bestempeld maar leken ze in het begin meer mee te drijven op de nu-metal stroming. En liet de band die donkere invloeden zelf niet altijd toe en leek het ten tijden van Shallow Life (2009) wel of ze de poppy/mainstream kant wilden uitgaan. Het publiek was even niet mee en ook de band zelf leek een beetje de richting kwijt. Met Delirium (2016) kwam alles echter toch nog goed. Lacuna Coil leek zelf het gothic aspect volledig omarmd te hebben en plots klopte de combinatie van muziek en attitude volledig.
Vandaag mag ik u hun nieuwste worp voorstellen en daarop gaat de band verder in de uitgeslagen richting. En dat zal hen volgens mij geen windeieren opleveren want alles aan deze release klopt ook weer gewoonweg. Black Anima, een combinatie van een Engels en een Italiaans woord, betekent niets meer of minder dan zwarte ziel. U weet dus dat u een gezonde portie duisterheid mag verwachten.
De kern van Lacuna Coil bestaat uit bassist Marco Coti Zelati, die verantwoordelijk is voor het merendeel van de muziek en ook de productie van dit album verzorgde, en het frontduo Scabbia en Andreo Ferro die de lyrics schrijven en de zanglijnen uitwerken. Zij bepalen dus volledig de muzikale richting van Lacuna Coil en krijgen tegenwoordig hulp van Diego Cavallotti voor het gitaarwerk en Richard Meiz op de drums.
Wat meteen als algemene vaststelling kan genoteerd worden bij dit album is dat de band gezorgd heeft voor voldoende afwisseling in de songs. Er zijn natuurlijk een aantal tracks met die pure Lacuna Coil sound, Zelati heeft zich naar eigen zeggen bij het schrijven van de muziek laten inspireren door oude horrorfilms (heel erg hoorbaar in de intro van Now or Never) en zingt Cristina op zoveel mogelijk verschillende manieren als haar stem aankan. In datzelfde Now or Never schreeuwt ze het uit zoals we haar nog nooit eerder hoorden doen. Ferro heeft gelukkig zijn pogingen om clean te zingen enkele albums geleden al opgegeven en screamt en grunt op Black Anima dat het een lieve lust is.
Opener Anima Nera (u bent zelf ongetwijfeld intelligent genoeg om te weten dat dit volledig Italiaans is voor ‘zwarte ziel’) is een kort ijl nummer dat hoofdzakelijk op elektronica drijft en waarin Scabbia klinkt als iemand die op het randje van krankzinnigheid balanceert. Ferro is dan degene die haar volledig meesleurt in de duistere afgrond middels zijn schreeuw die Sword of Anger inluidt. En we zijn vertrokken voor een ritje doorheen de meest donkere gangen die een ziel maar kan hebben. Reckless is de tweede single uit het album. Checkt u vooral de videoclip, die heeft iets weg van een mini horrorfilm. De dreigende riff en de waanzinnige manier van zingen van La Cristina laten het nummer ook aanvoelen alsof we vastzitten in of ander afgezonderd asylum waar de behandelende psychiater nog de grootste nutcase van allemaal blijkt te zijn. Het nummer bevat ook een geweldige solo van Cavallotti. Hoewel Layers of Time als eerste single verscheen gaat de video toch verder waar die van Reckless op hield. Het is een bijzonder beukend nummer met een hoofdrol voor Ferro dat live ongetwijfeld voor vuurwerk zal zorgen. Apocalypse klinkt meer uitgespannen maar is toch nog steeds ‘heavy as f*ck’ en ook hier zet Cavallotti weer een solo neer om een puntje aan te zuigen. We zijn halverwege de plaat en liggen nu reeds knock out in de touwen. En dan moeten we het beste nog krijgen, gelooft u mij maar.
Het reeds genoemde Now or Never doet na die Hollywood-intro dat wat LC als geen ander kan, nl alles laten daveren alsof die Apocalyps van daarnet nog maar het begin was. Man, ik kan niet wachten om dit live te horen. Ook Under the Surface blaast uw trommelvliezen volledig tot gruis. Het prijsbeestje van Black Anima is toch wel Veneficium, een nummer dat wat aan de eerste LC albums doet denken. Een intro die wat aan Epica doet denken gevolgd door een bijzonder afwisselende doomy song met een Gregoriaans aandoende, in het Latijn gezongen, passage als sterkste troef. The End is All I Can See is op zich geen slecht nummer maar zal omwille van de kwaliteit van de rest van het album bij niemand potten breken vrees ik. Op Save Me stelt Scabbia zichzelf dan weer bijzonder kwetsbaar op en zingt over de zoektocht naar zichzelf (met hulp van een klagende Ferro) om op het einde toch te besluiten ze het niet wilt opgeven. Black Anima gebruikt hetzelfde thema als het openingsnummer en trekt nog één keer alle LC registers openen. 45 minuten heerlijke muziek zijn verstreken en gelukkig bestaat er zoiets als een ‘repeat all’ toets.
Voor wie graag ook een fysiek mooie verpakking in handen heeft zou ik willen aanraden om op zoek te gaan naar de ‘Deluxe’ versie van het album. Dat is nl in boekvorm en zo komt het artwork van de Amerikaanse Micah Ulrich het beste tot zijn recht. Het logo stelt een draak voor met een engel in z’n muil. We herkennen ook vaag het gekende LC logo. De letters B en A staan voor de albumtitel uiteraard en de drie slangen die de cirkel vormen staan representatief voor Cristina, Andrea en Marco. Bovendien staan er op die disc nog 3 bonusnummers.
Op 10 November speelt Lacuna Coil samen met Eluveitie en Infected Rain in zaal Trix in Antwerpen. Het optreden is nu reeds volledig uitverkocht maar niet getreurd want als alles goed gaat krijgt u via onze pagina’s verslag en foto’s achteraf.
Score: 90/100
Info
Release datum: 11 Oktober 2019
Label: Century Media Records
Producer: Marco Coti Zelati
Uitgaven: CD/LP/Digital
Singles
Tracklist
Anima Nera
Sword of Anger
Reckless
Layers of Time
Apocalypse
Now or Never
Under the Surface
Veneficium
The End is All I Can See
Save Me
Black Anima
