5 okt 20194 minuten om te lezen

Concertverslag | The Building of the Free Church, Paradiso

20 Years Amerna: The Building of the Free Church

Afgelopen weekend barstte de hel los in Amsterdam, waar Amenra hun twintigste verjaardag vierde. Als je een fles vol pijn hebt dat je constant meedraagt dan kon je die daar breken. Alles eruit op het geluid van 6 bands die de gave hebben om elk op hun eigen manier je opgesloten emoties eruit te sleuren.

Year of the Cobra

Dit duo ging als eerste van start en bewees dat je niet veel mankracht nodig hebt om een goeie set op te bouwen. Maar ookal waren de nummers goed, mistte er nog een extra laag om die 'wall of sound' te creeren. Toch blijft de combinatie van stoner/doom met een vrouwenstem een geweldig goed werkende combo. Deze band kwam alvast geen fuzz tekort.

Lingua Ignota

Moederziel alleen op het podium stond ze er met een backing track als enige support. Toch kon je haar niet negeren. Haar klaagzang ging door merg en been; 'I don't eat, I don't sleep' bleef ze herhalen alsof ze een zenuwinzinking aan het krijgen was op het podium. Een heel krachtige performance maar ook heel uniek in zijn soort. Het is niet voor mensen die gehecht zijn aan melodie in muziek. Zielenpijn en rauwe kwaadheid gebracht op haar eigen manier.

Alcest

Zanger Neige kwam op het podium met een t-shirt van Lingua Ignota. Aan de muziek van Alcest merk je al dat ze niet vies zijn om weg te dwalen van het pad van de klassieke songwriting. De vier elfen Neige, Winterhalter, Indria en Zero brachtten weeral een ogenschijnlijk moeiteloze show. Zelfs aan het nieuw uitgebrachtte nummer 'Protection' kon je niet merken dat het pas ingestudeerd was. De sound van de nieuwe track is zwaarder dan anders en klinkt ook minder ambient, wat een goeie dosis variatie bracht doorheen hun set die nu al even onveranderd is. Musique d’un autre monde is hoe ze hun muziek beschrijven en dat is geen leugen. Je hebt hier zelfs geen amsterdamse joint voor nodig om je in een verheven staat te bevinden.

Setlist:

Kodama

Oiseaux de proie

Autre temps

Protection

Là où naissent les couleurs nouvelles

Délivrance

Treha Sektori

Jammer dat er een overlap was in het schema met Alcest, want deze band is zeker ook de moeite waard om volledig te zien. Het tweede deel van de set klonk alvast geweldig en had meer weg van een digitale Heilung dan de ambience dat ik gewend was. Jammer dat deze set net voor Amenra kwam want ookal klonk dit geweldig, zag je het volk stilaan bijna allemaal vertrekken om toch een goed plaatsje te kunnen veroveren bij Amenra. Dit had misschien beter gepast als afterparty van dit event.

Amenra

Eens opgekomen in een zwart gewaad, stond Colin een uur en twintig minuten lang dwangmatig zijn hoofd op en neer te buigen. Het publiek deed mee. Als je dit zag vanop het balkon was het net alsof Colin een leger aan het aanvoeren was aangezien hij zoals altijd met zijn rug naar het publiek stond.

Ze wisselden hun emotionele, trage intros af met loodware doom, maar het krachtigste vanal is wanneer ze aan het eind van die nummers de riffs van de kalme delen combineren met de stukken die zwaarder zijn dan een supermassive black hole. Snorharen waarvan je niet wist dat je ze had beginnen spontaan te beven. Wanneer het nummer volledig ontplooid is klinkt het als een stormram doorheen je ziel en kun je niet anders dan je laten overspoelen door de zwaarte. De zachte introspectieve intros werden mooi gecontrasteerd met het onmiskenbare geschreew dat uit Colins lijf kwam.

De venijnige gitaarintros komen traag op je gekropen, waarna je een genadeslag krijgt om U tegen te zeggen. De hele zaal vult zich tot de laatste vierkante centimeter met loodzwaar geluid. Naast die pletwals projecteren ze ook beelden van o.a. weerbarstige rivieren die alleen maar kracht bijzetten.

Er waren helemaal geen vleeshaken nodig om de pijn te voelen die met deze show meekwam. De band is duidelijk meer thuis in een zaal als deze dan in een grote festivalzaal.

Setlist:

Children of the Eye

Razoreater

Nowena Intro

Plus près de toi (Closer to You)

To Go On.: And Live With. Out

A Solitary Reign

.Terziele.tottedood

Am Kreuz

Nowena | 9.10

Diaken

Jammer dat er overlaps zaten in het tijdschema want al deze bands waren het waard om te zien. Paradiso is een geweldig aangename venue, je moet niet sukkelen met bonnetjes want in Nederland doen ze letterlijk alles met contactloos betalen. Niet leuk moest je je bankkaart verliezen, maar wel lekker snel. De verkoop van de merchandise ging door in de kelder van Paradiso. Church Of Ra is weer een paar volgers rijker. En omdat er véél meer te beleven viel dan enkel optredens van bands, geven we hier nog een beeldoverzicht van het weekend, met dank aan de fantastische Niels Vinck voor zijn foto's. Tevens onze dank aan de organisatie om ons erbij te hebben.

Onmens, Bossk en Broeder Dieleman