De Pop-Punkers van Grayscale zijn terug met hun tweede album bij Fearless Records. Hun nieuwe album kreeg de titel Nella Vita en wil het leven vieren, zowel de goede als de slechte kanten ervan. Met Nella Vita poogt Grayscale open te communiceren over thema’s zoals verslaving, relaties en seks. Na de release van hun vorige album Adornment zijn de verwachtingen hoog voor deze vijfkoppige groep uit Philadelphia.
De toon is gezet met Just Right, een nummer waarvan je heupen spontaan los komen. Maar wanneer je je gaat focussen op de songtekst, ontdek je toch een diepere betekenis. Een geslaagde combinatie van emotie en loslaten. Het album gaat verder met Baby Blue. Als je bij het eerste nummertje nog niet stond te dansen, zullen de beginmelodieën hier daar zeker voor zorgen. Een leuk liedje waar abrupt een einde aan komt. In Violet start rustig met de drum die centraal staat maar bij het refrein komt de hele groep in actie en sta je uit volle borst mee te zingen. Deels omdat dit liedje al op voorhand werd uitgebracht waardoor je er natuurlijk al bekend mee bent! Met YOUNG slaat Grayscale ineens een andere weg in en kiezen ze voor een keyboard. Het liedje valt meteen op en ook nogal uit de toon met de rest van het album.
Met Twilight (My Heaven) keren de jongens gelukkig weer terug naar zichzelf. Met songs als Old Friends en Desert Queens toont de band, en al zeker zanger Collin Walsh, wat ze in hun mars hebben. En dat is veel. Mijn persoonlijke favoriet, Painkiller Weather, is toch één van de meest catchy songs op dit album. Met de catchphrase "I loved a girl named Madeline, she liked to do herione" zing je snel mee alvorens na te denken over het thema van het liedje. Helaas zet het liedje dat hierop volgt een domper op de vreugde. In What’s On Your Mind worden de Pop-Punk vibes opzij geschoven en kiest de band voor pure Pop. Als je het nummer voor de eerste keer oplegt, denk je niet dat het Grayscale is. Een foutje op het album? Of een experiment?
Met Asbury zetten ze alles terug recht. Dit is het traagste liedje op Nella Vita, je voelt de emotie. En anders dan bij de andere songs wordt de hardere boodschap niet opgefleurd door een upbeat deuntje. Een gitaar en Collin’s stem staan centraal. En meer hoeft dat niet te zijn.
De laatste twee op het album zijn In My Arms en Tommy’s Song. Toen de eerste noten van In My Arms begonnen, gingen mijn wenkbrauwen even de lucht in. Daarna begonnen de heupen te dansen. Een verwarrend nummer, ik geef toe. En ik weet ook niet helemaal hoe ik deze moet opvangen? Het lijkt een wirwar van verschillende sounds. Met Tommy’s Song eindigt het album op een zachte noot. De intro gespeeld op een piano verraad meteen dat dit een oprecht einde is waarbij Collin voor een laatste keer alles eruit gooit.
Nella Vita is een eerlijke en waardige opvolger voor Adornment. De jongens zitten er niet altijd helemaal op, vooral met de songs die meer naar Pop neigen, maar zetten toch een mooi album neer. Doorheen het hele album staat emotie centraal en dat voel je. Zo weet je dat ze in hun opzet slaagden.
Wie Grayscale live aan het werk wil zien, zal naar de show van Real Friends moeten afzakken op 2 november in de Ancienne Belgique.
Score: 70/100
Info Release datum: 06 september 2019 Label: Fearless Records Uitgaven: CD, LP Website
Singles
Tracklist
Just Right Baby Blue In Violet YOUNG Twilight (My Heaven) Old Friends Painkiller Weather What’s On Your Mind Asbury Desert Queen In My Arms Tommy’s Song