Ik keek al een tijdje uit naar het nieuwe (intussen al zevende) kindje van Visions Of Atlantis. Dat de traditionele CD’s intussen via mp3 naar streaming herboren zijn, kon mijn pret nauwelijks bederven toen ik de stream in mijn bus vond.
De quote “Not all those who wander are lost” van auteur J.R.R Tolkien beschrijft het globale gedacht achter het concept van dit album. Opener Release My Symphony is een trip die je ineens midden de wereld van symfonische metal zwiert. Bij momenten intens, dan weer breekbaar, maar telkens een perfecte harmonie van keyboard, vocalen en melodie. Zoals je in een sprookje kan ontwaken, zo start Heroes Of The Dawn. Een catchy melodie die de sterkte van de liefde zo mooi omschrijft, maar het verhaal eindigt jammer genoeg niet even positief.
De erg sterke ballade Nothing Lasts Forever komt met een fragiele intro op gang. Vocaliste Clémentine Delauney zet op de klanken van piano de inzet en wanneer de rest van de band erbij komt, evolueert het nummer naar een open middenstuk. Als het nummer wat kracht gewonnen heeft, staat vocalist Michele Guaitoli haar bij. Beiden zijn aan elkaar gewaagd en matchen perfect. De mannelijke vocalen vormen een uitgekiemde balans, waar een scheurende snarenplukker gebruik maakt om het nummer dat extra duwtje te geven.
Melodieuze riffs in een uptempo liggen aan de basis van A Journey To Remember, terug met de beide vocalisten die een duel uitvechten met enkel winnaars. Het super catchy refrein blijft hangen. De hoogte die Clémentine zo vlot haalt wordt in A Life Of Our Own flink in de kijker gezet. Opnieuw die melodieën, die soms tegen het cliché durven aanleunen, maar de perfectie zo sterk benaderen dat je nauwelijks kan geloven dat we na dit nummer quasi in de helft van het album beland zijn.
Met wat progressieve invloeden en een knipoogje naar Serenity dwarrelt To The Universe je oren binnen. Zoals eerder zet Clémentine Into The Light met pianobegeleiding in. De kracht van de eenvoud bloeit volledig open en zorgt voor kippenvel. In de spurt naar de eindmeet vervoegt gitarist Christian Douscha zich met een gitaarsolo, waardoor het nummer wat punch krijgt.
Nummers als The Silent Scream en The Siren & The Sailor zijn opnieuw een voorbeeld van het hoge niveau dat Vision Of Atlantis intussen bereikt heeft. Bij het beluisteren zit de knipoog naar Nightwish nooit ver weg en het is duidelijk dat ze album na album hun idolen muzikaal naderen.
De kracht van de eenvoud is een sterke troef die ook in de titeltrack uitgespeeld wordt. De puurheid van Clémentine’s stem wordt met enkel piano als begeleiding duidelijk onderstreept. Afsluiten met een oorwormpje, we hadden het niet anders kunnen inbeelden. Cliché, maar het werkt. At The End Of The World gaat nog een laatste keer voluit.
Het lijkt erop dat de vele line-up wissels geen windeieren gelegd hebben maar beetje bij beetje aan de weg getimmerd hebben om de band hun hedendaagse klasse en uitstraling te geven. Het is niet uitgesloten dat je de komende dagen met nekpijn zal doorbrengen. Dikke pluim voor de vocalisten, die op zich erg goed presteren, maar samen meer dan hun som van beiden zijn. Het album is een mooi voorbeeld hoe sterkte, eenvoud en breekbaarheid tot sterke nummers resulteren.
Score: 89/100
Info
Releasedatum: 30/08/2019
Label: Napalm Records
Producer:
Uitgaven: (CD/LP/Digital) Facebook
Tracklist:
01 Release My Symphony 7:04
02 Heroes Of The Dawn 4:31
03 Nothing Lasts Forever 3:42
04 A Journey To Remember 4:06
05 A Life Of Our Own 4:31
06 To The Universe 4:11
07 Into The Light 4:29
08 The Silent Scream 3:59
09 The Siren & The Sailor 4:42
10 Wanderers 3:32
11 At The End Of The World 3:36
