Na een heerlijk verkwikkende plons in het kleine zelfgemaakte zwembad ( in een afgedankte container) en een uitgebreid ontbijt op het terras van B&B werden de woorden gewikt en getikt voor het verslag van de voorbije zaterdag. Het is precies iets warmer op deze zondagmiddag in Dranoeter en dat zorgt voor een lekkere vakantiestemming op weg naar het festival met familiaal karakter. Het is al een tijdje geleden dat ik op zondag nog even een kerk binnenwipte, maar voor JAKE MORLEY maken punkmeisje en ik graag een uitzondering, de kerk zat niet vol, doch zij die er waren, zagen een bevlogen muzikant het beste van zichzelf geven terwijl hij zijn gitaar gebruikte als slag- en tokkel instrument en er enkele pareltjes van songs uit puurde.
Zelf had ik vooral DOUGLAS FIRS in de club aangestipt om de zondag mee te beginnen en dat bleek allesbehalve een foute keuze toen de 4- koppige band rond 15u30 fluks van start ging op geheel Britse wijze, rechtdoor en met een positieve poptoon richting ontroering en beweging. Frontman Gertjan Van Hellemont vormt samen met broer Sem op de toetsen de kern van de groep maar zij (en wij ook !) zijn nogal wat blij met het feit dat Balthazar al enige tijd “on hold” staat wegens de zijprojecten van oa. Jinte Deprez (J.Bernardt) en Maarten Devoldere (WARHAUS)...daardoor kunnen Simon Casier (Zimmerman) op bas en Christophe Claeys op drum, de rangen meer dan stijlvol vervoegen. Gertjan is bijzonder toonvast en kan een song op het publiek overbrengen zonder melig te worden. We horen enkele sterke liedjes, genre “de echte vakkennis van Joost Zweegers” (maar dan zonder de ADHD) en vooral de combinatie tussen de gevoelige kant van Gertjan en zijn pure rockattitude op de gitaren maakt het geheel wondermooi.
Soms klinkt de groep Americana, soms Canadees, soms Brits, en in het geval van “JUDY” (wat slim genoeg slechts op het allerlaatst op het talrijk opgekomen en ondanks de hitte in de tent, super geduldige publiek werd losgelaten) klinken ze als een hechte band die klaar is om de wereld rondom hen te veroveren?
Op zondag kregen de mensen alvast een prachtig cadeau van de organisatie door om 16u30
‘T HOF VAN COMMERCE te programmeren. De nochtans grote gezellige KAYAM bleek te klein voor “de beste rappers van ‘t land” en het was echt zoeken naar een plaatsje in de schaduw. De Izegemse MC’s bleken in topvorm te verkeren en zowat iedereen brulde de ondertussen gekende hits luidkeels mee .Deze jongen had zijn handen meer dan vol om enkele echt “ West-Vlomse “
uitdrukkingen met handen en voeten uit te leggen aan het Brabantse punkmeisje uit het verre Kampenhout. Één van de vele hoogtepunten was uiteraard toen Wannes Capelle van het zesde metaal de rangen kwam vervoegen tijdens “Zeg Nekee Oe Loate ist”...
Terug in de club zagen we de zevenkoppige folkband van SAM KELLY (the lost boys) perfect op elkaar afgestemd en met heel veel spelplezier proberen om het genre nieuw leven in te blazen terwijl het in de hete tent flink zoeken was naar een hoekje waar een fris briesje waaide.
Niet voor lang echter want om 18u. speelde de ondertussen 78!-jaar jong en kwieke WILLEM VERMANDERE in de kerk waar voor de derde keer lange rijen stonden aan te schuiven om “een plekke” te kunnen bemachtigen. Ik was 18 in 1982 en met het VTI-internaat mochten we één enkele keer op bezoek bij de (gemengde) Hogeschool op de zeedijk waar Willem toen kwam optreden. Na al die jaren blijkt deze creatieve duizendpoot nog altijd even populair en geeft hij nog steeds enthousiast vrolijke deuntjes met de voor hem daarbij horende levenswijsheden mee...slechts één woord is hier op zijn plaatst: R.E.S.P.E.C.T! Iets wat ik ook uitdrukkelijk wil geven aan de puike organisatie bij de kerkdeur dewelke ons uiteindelijk via een aparte ingang voor de pers toeliet om even mee te genieten van dit “blijvertje”.
THE MAVERICKS, een Amerikaanse band gevormd rond frontman Raul Malo uit MIAMI levert muzikaal maatwerk af in de afdeling “ NEOtraditional Country”. Wij hoorden flinke flarden in de stijl van TOM JONES maar zagen ook dat de tent maar half zo vol liep als tijdens de set van ‘t hof van commerce...tijd voor een hapje dus, iets wat ook dit jaar weer perfect in te vullen was door de ongebreidelde keuzes die voorhanden waren in de FOODZONES waar talrijke mobiele trucks mooie pogingen ondernamen om het traditionele bakje friet achterwege te laten. Op de stand van SAINT-BERNARDUS werd er niet alleen gefeest en gedanst op verschillende wijzes, (gast-DJ’s) de blonde tripel vloeide er rijkelijk, iets wat misschien wel in het voordeel speelde van BAZAAR BIZAR in de club, rond 19u30, een groep rond die andere heilige, Lilliane-SAINT- Pierre. Zij opende met een cover van Sweet Dreams (Eurythmics) waarna ook de immer aanwezige JAN DE SMEDT ( oa. creatief muzikaal presentator op het hoofdpodium), en HERR SEELE (stadsgenoot van puur P) de groep kwam vervoegen richting ontspanning met grappen en zondagse grollen...
Op het grote podium werd ondertussen bijna simultaan via de zijschermen de aankondiging gedaan door Jan De Smedt (terwijl hij zelf nog aan het optreden was met bazaar bizar) voor de one man show van PASSENGER...en dat deed de Jan met een eigen versie van het nog steeds schitterende nummer “The Passenger” van IGGY POP...Lala lala lalalala...mmmm....! DANKUWEL!
Deze Brit, genaamd MICHEAL DAVID ROSENBERG, (ook wel eens de komische versie van ED SHEERAN genoemd), bracht een sterke set met veel humor en zelfrelativering maar ook een pak warmte en romantiek waaide welig door de Folk/Indie/Pop/Rock set...Schoon,”wree scoone “...
Op weg naar de kerk zagen we de “bijna even lange wachtrijen als bij de Willem” van ver staan voor FACES ON TV, ook wel eens het nieuwe wonderkind in de muziekwereld genoemd. De man (Jasper Maekelberg) zit vaak als producer achter de knoppen bij heel wat trendy bands (en nee ik ga ze nu echt ook niet allemaal opnoemen) maar doet sinds enige tijd zijn eigen ding (met heel veel speelruimte voor de muzikanten die hem omringen) binnen het Trippop genre. Sedert Dienne van LILY GRACE de rangen is komen vervoegen (stem/fluitinstrumenten/toetsen) is het ook intens genieten van de compatibele stemmen van Jasper en haar, iets wat nu al iets geheel eigen is aan deze groep. Dit hemelse cadeau van de organisatie was de ” laatavondmis “ in Dranoeter met Maestro Maekelberg zelfs heel even op de preekstoel, alwaar hij mocht preken voor eigen parochie,...namelijk een mooie mix van alle leeftijden die zichtbaar genoten van dit unieke moment in het bestaan van de nog jonge band. Punkmeisje kwam zich nog lichamelijk vleiend vervoegen achteraan in de kerk wellicht zonder besef van het feit dat deze jongen met zijn kont op het wijwatervat in blauwe hardsteen zat...Het moment om de focus los te laten is duidelijk in zicht!
Dat deden we dan ook in stijl met een paar flinke blonde tripels en een streepje GORAN BREGOVIC uit Sarajevo, (Bosnië/Herzegovina) en we kunnen eigenlijk enkel besluiten dat dit soort acts de ruimdenkende eigenheid en de diversiteit van het jaarlijkse festival ten goede komen.
Nu onze BONGS (op de polsband) nog kwijtraken en dat deden we natuurlijk zoveel mogelijk op de stand van SAINT BERNARDUS waarbij we wel stevig in de gaten hielden of er nog een frietje afkon als afsluiter. Ons plan viel evenwel bijna in duigen toen bleek dat 2 polsbandjes niet konden gecumuleerd worden door het nieuw ingevoerde scan systeem (één polsbandje had nog 3,5 bongs, het andere 0,9)...m.a.w...één pak friet met saus voor de prijs van 3,8 bongs kon niet betaald worden door ons samen...raar systeem vonden nog wel meer mensen...dus snel even gaan opladen naar de bank op het terrein voor die binnen de 10min. sloot was dus de boodschap. Bij terugkomst vroeg ik nog ludiek hoeveel BONGS dat frietkraam eigenlijk moest kosten om het over te nemen en een andere prijzenpolitiek te hanteren, doch de dame in het frietkraam hield voet bij stuk dat dit idee onbetaalbaar was...
Na het laatste avondmaal trokken wij met nog net voldoende jus in de benen naar de wat hoger gelegen B&B waar ik punkmeisje feliciteerde met haar eerste beklimming dit weekend zonder af te moeten stappen, (leve St-Bernardus !)...ter verfrissing zochten we ook nog even het “door de nacht afgekoelde zwembadwater” op waar we met zicht op de sterrenhemel dankbaar waren voor zoveel moois dat onze zintuigen bereikte dit weekend hier in DRANOETER...
Wie weet tot volgend jaar?
Mvg.van Punkmeisje en Puur P.