Vrijdag 1 juni 2018, Keizersgrachtkerk, Amsterdam
Op de laatste avond van de solotour van zanger en songwriter Jeangu Macrooy zit ik in een uitverkochte zaal in de Keizersgrachtkerk. Opgetogen gesprekken verstommen wanneer er achterin de zaal a capella een luid Amazing Grace wordt ingezet. Ontspannen loopt Jeangu Macrooy naar voren, gadegeslagen door een inmiddels ademloos publiek.
Na een luid applaus vertelt Macrooy over zijn jeugd in Suriname, waar hij opgroeide en hoe het katholieke geloof daar onderdeel van was. Tot zijn 17e, toen hij zich niet meer welkom voelde in de kerk en er vanaf dat moment geen voet meer binnen zette. Bewapend met slechts een gitaar en microfoon zet hij In The Name Of in en zingt dat God een “man-made concept” is.
Opvallend aan deze avond is dat Macrooy veel deelt over zijn leven en over zijn ontwikkeling tot de artiest die hij nu is. Enerzijds doet hij dat door te vertellen over zijn vertrek naar Nederland, zijn tweelingbroer en bewondering voor Beyoncé. Anderzijds blijkt dat misschien nog wel meer uit de nummers die hij zingt. Stuk voor stuk loepzuiver, doordrenkt van gevoel en verwijzend naar hoe zijn weg naar succes ook obstakels heeft gekend. Live klinken de nummers eigenlijk nog mooier dan op het debuutalbum High On You dat uitkwam in 2016. De akoestische nummers komen in deze kleine zaal goed tot hun recht.
Macrooy heeft opvallend veel controle over zijn warme en soulvolle stem. De combinatie van zijn stemgeluid en openheid zorgen ervoor dat je het gevoel krijgt de zanger beter te leren kennen. Dat blijkt wederzijds, Macrooy wil graag van het publiek horen of het nieuwe Hold Me wat hen betreft op zijn nieuwe album moet verschijnen. Luid gejuich na afloop bevestigt voor hem dat het nummer mag blijven.
Liefde is waar het volgens Macrooy om draait in het leven en staat daarom centraal in veel van zijn nummers. Maar ook zijn band met Suriname brengt hij onder de aandacht. Met het nummer Aisa, dat ‘moeder aarde’ betekent en Gold, waarmee hij verwijst naar het slavernijverleden en hoe Nederland daar soms met weinig bewustwording bij stil staat.
Jeangu Macrooy zingt nog een tweede cover, Hallelujah, in zijn ogen één van de mooiste nummers over de liefde dat ooit gemaakt is. Hij nodigt het publiek uit om mee te zingen. Macrooy zingt het nummer zó subtiel en teder dat men grotendeels lijkt te besluiten dat het eigenlijk zonde is om gehoor te geven aan dit verzoek. Wanneer hij afsluit met zijn eigen High On You spoort hij het publiek opnieuw aan met ‘oké, het klinkt nog wat voorzichtig, maar wel mooi’. Het resulteert in een vol overgave zingende zaal en een breed glimlachende Macrooy die constateert dat hij zijn tour met een fijn gevoel kan afsluiten.
Macrooy laat vanavond zien dat hij als opkomend artiest veel in huis heeft. Zijn muziek vertelt een verhaal, zijn stem is puur soul en een genot om naar te luisteren. Mijn verwachtingen blijven hoog gespannen en ik kijk alvast uit naar zijn nieuwe album dat begin 2019 zal verschijnen.
Setlist
01 Amazing Grace
02 In The Name Of
03 Step Into The Water
04 Tell Me Father
05 Brave Enough
06 One Way Ticket
07 Monster
08 Aisa
09 Hold Me
10 How Much I Love You
11 Bad Skin
12 Gold
13 Hallelujah
14 High On You
15 The Next One